"Ondertussen"
 is het hoofdstuk waarin het verloop van het project ter sprake komt.
Ook volgen we de interactie tussen beeldend kunstenaar Henk de Boer,  film/animatiemaker Benny Klazenga en componist/muzikanten Pieter Kurpershoek en Paul van Dijk.

Het project is in volle gang.
Allereerst is besloten dat "Doolhoofd"als voorstelling te bezichtigen/bezoeken is. Het wordt een theatrale tentoostelling van ongeveer drie kwartier die toegang biedt aan 10 bezoekers per voorstelling.
Het is daarom noodzakelijk om vooraf te reserveren.
Reserveren


In de toren staat nog allerlei spul. Dat moet weg, het "hoofd"moet leeg voor  een  nieuw. begin.




Onze hoofden zijn inmiddels leeg en vullen zich opnieuw met de ideeën die we elkaar aandragen tijdens de bijeenkomsten.

Paul:
"Kan ik eindelijk een muziekstuk schrijven voor piano en stofzuiger".
Henk:
"Dat (de stofzuiger) is voor mij  het ergste geluid wat er te horen is. Dit zal dus mede bepalend zijn geweest voor mijn geestelijke ontwikkeling".

maquette toren

Aan de hand van deze maquette wordt door architect Tom Nijdam een verantwoord contructieplan gemaakt.


De eerste composities van Pieter Kurpershoek met zeer tot de verbeelding sprekende titels:

Doolhoofdenwals - Doolhoofd technoexperience - Melo doolhoofdica - Villa Doolhoofd - Spacehoofd - Doolhoofdelectrique - Het Doolhoofdoffensief.



Bennie, Henk en Pieter door de ogen van Paul.

Stemkunstenaar Siebren Kramer is bezig met het inspreken en opnemen van verschillende teksten.
 Tevens gebruikt hij zijn zangkwaliteiten om de " Doolhoofdenwals" van een passende wetenschappelijke tekst te voorzien.



Voor de mobile van perspex platen werkt Henk met chirurgische precisie, onder het toeziend oog van zichzelf, aan de beschildering. (stof- en vlekvrij)

 Paul heeft  twee melodieën (1x Pieter en 1x Paul)  geschikt gemaakt voor het carillon.
Deze zijn gedurende de voorstellingsperiode te horen.

Inmiddels zijn de eerste voorstellingen achter de rug. De bezoekers zijn enthousiast. Zelf hebben we het gevoel dat er toch weer dingen gaan veranderen. Het kunstwerk leeft en groeit.



       

Tijdens de voorstelling van zaterdag 4 augustus liep en band mee die via enkele koptelefoons te beluisteren is. Het geeft een verrassend - nee prachtig - effect. Er staat onverwerkte muziek en dito gedachten op. Benny heeft het kunstig bij de basismuziek laten passen.
Dit blijft zo.

Zondag (5 augustus) telefoon. De klepel is uit de grote klok gevallen! En dan komt er zo'n 120 kg massief ijzer naar beneden. Via een soort glijbaan op de klokkenzolder is hij naar de zijkant gevallen. Voor ons leverde het gelukkig geen schade op, behoudens veel (400 jaar oud) stof en wat steengruis. De kleine klok kan nog slaan. Is het een stil protest van de klok omdat er in de toren ook klokgelui aan te pas komt, waarbij niet van zijn diensten gebruik wordt gemaakt. In elk geval zijn wij de enigen die het klokgelui gedurende het herstel van de grote klok zouden kunnen laten horen.
(later meer)



bijgewerkt op: 06-08-2007